16 Kasım 2013 Cumartesi

Mektup

     Sensiz günler arafta. Yaşıyor muyum yaşamıyor muyum bilmiyorum. Nicedir seni özlüyorum. Özlüyorum dedimse kuru kuruya özlemek sanma. Özlerken kendimi yiyorum. Minik 43 kilo bir kadın oldum artık. Ecnebi kadınlara dönmüşüm öyle diyor Hasi nine. Ayda bir gelen mektubunla iktifa etmek epey zor. İntizar,hasret ne zor şeylermiş.. Bu günlerde ekseriya bunu düşünüyorum. Düşünmekten sıkıldığım vakitlerde ise hayal kuruyorum. Yine aynı yastığa baş koyduğumuzu düşlüyorum. Varlığımı kollarının arasında hissetmeyi... Ne büyük saadet bunlar bir bilsen sevgilim. Kavuşacağımız anı tasavvur ediyorum bu bile ne denli bahtiyar ediyor beni bilemezsin. Ellerinden öpüyorum.. 

Değişiyorum..

  Uzun zamandır bloguma bakmıyordum. Eskiden yazdığım yazıları okudum şimdi. Hiç bir şeyi değiştirmedim silmedim ama silmek istedim. Çok basitmiş yazdıklarım ve ona rağmen okunuyormuş. Çok aşkcıl düşünüyormuşum. Sadece aşkı düşünüyormuşum desem yeridir. Buraya yazmasam da bu sene 2 defter bitirdim. Oraya buraya parça parça yazdıklarımı saymıyorum. Ki zaten çok yazmak maharet değil iyi yazmak mühim olan. Yazılarımı okuyunca bayağı kendimi geliştirdiğimi anladım. Mutlu oldum. Blogumu ilk açtığımda iyi yazdığımı düşünüyordum. Ama şu an o kanıda değilim. Kendimi geliştirsem de hala iyi yazamıyorum. Pek basit bir şey değil. Kendimi yazı konusunda geliştirmeye çalıştığımda anladım. Ama imkansız da değil. Öykü, şiir falan yazmaya çalışıyorum. Daha doğrusu öykü yazmaya başlayacağım. Şu sıra kimseyle konuşamadığımdan defterim Güzin abla'ya döndü ondan dert yakın bundan dert yakın. Defterin dili olsa vallahi küfür edecek. İşte ben bu haldeyim dostlar..