Böyle Bir Şeyler
Özge,16. Kitaplar aşk,her şey.
16 Kasım 2013 Cumartesi
Mektup
Sensiz günler arafta. Yaşıyor muyum yaşamıyor muyum bilmiyorum. Nicedir seni özlüyorum. Özlüyorum dedimse kuru kuruya özlemek sanma. Özlerken kendimi yiyorum. Minik 43 kilo bir kadın oldum artık. Ecnebi kadınlara dönmüşüm öyle diyor Hasi nine. Ayda bir gelen mektubunla iktifa etmek epey zor. İntizar,hasret ne zor şeylermiş.. Bu günlerde ekseriya bunu düşünüyorum. Düşünmekten sıkıldığım vakitlerde ise hayal kuruyorum. Yine aynı yastığa baş koyduğumuzu düşlüyorum. Varlığımı kollarının arasında hissetmeyi... Ne büyük saadet bunlar bir bilsen sevgilim. Kavuşacağımız anı tasavvur ediyorum bu bile ne denli bahtiyar ediyor beni bilemezsin. Ellerinden öpüyorum..
Değişiyorum..
Uzun zamandır bloguma bakmıyordum. Eskiden yazdığım yazıları okudum şimdi. Hiç bir şeyi değiştirmedim silmedim ama silmek istedim. Çok basitmiş yazdıklarım ve ona rağmen okunuyormuş. Çok aşkcıl düşünüyormuşum. Sadece aşkı düşünüyormuşum desem yeridir. Buraya yazmasam da bu sene 2 defter bitirdim. Oraya buraya parça parça yazdıklarımı saymıyorum. Ki zaten çok yazmak maharet değil iyi yazmak mühim olan. Yazılarımı okuyunca bayağı kendimi geliştirdiğimi anladım. Mutlu oldum. Blogumu ilk açtığımda iyi yazdığımı düşünüyordum. Ama şu an o kanıda değilim. Kendimi geliştirsem de hala iyi yazamıyorum. Pek basit bir şey değil. Kendimi yazı konusunda geliştirmeye çalıştığımda anladım. Ama imkansız da değil. Öykü, şiir falan yazmaya çalışıyorum. Daha doğrusu öykü yazmaya başlayacağım. Şu sıra kimseyle konuşamadığımdan defterim Güzin abla'ya döndü ondan dert yakın bundan dert yakın. Defterin dili olsa vallahi küfür edecek. İşte ben bu haldeyim dostlar..
7 Eylül 2013 Cumartesi
İnsan
İnsan diyorum sürekli. Başkalarının insanlığını yargılıyor eleştiriyorum. Bir gün kendime dönüp baktım. İnsan tuhaf bir mahluk gerçekten. Kendime baktıktan sonra anladım. Kimi zaman dünya da eşi benzeri görülmeyecek şekilde hoşgörülü olabiliyor iken kimi zaman nasıl gaddar ve bu denli acımasız olabiliyorum ? Merhametsizlik küfür gibi gelir başkası dese. Bazı bazı inanılmaz merhametsiz olabiliyorum. İnsan tuhaf mahluk sahiden. En büyük alışkanlığımız başkasına duyduğumuz kini diğerine kusmak. Egolarımız,empati yoksunluğumuz... Biz birbirimize iyi katlanıyoruz dostlar ! Bizim gibi olmayanlar tahammül edemiyor. Kaçıyor bizden uzağa. En iyisini yapıyor onlar. İnsandan ne kadar uzak o kadar iyi.
5 Haziran 2013 Çarşamba
YALNIZLIK FOBİSİ
Yalnızlık fobisi ne kadar yabancı gelse de kesinle çok yakın hepimize. Belki sen belki arkadaşın yahut annen, baban. Yalnız kalmaktan korkuyorlar,ürküyorlar. Aslında yalnız kalmaktan değilde yalnız kaldıklarında kelimelerin, düşüncelerin bir anda hücum etmesinden korkuyorlar. Beynini tıkayan sorulara cevap aramaktan,düşüncelerin acımasızlığını hissetmekten,duygularını bir kenara bırakıp mantığıyla düşünmekten korkuyorlar. Düşündükçe olgunlaşıyorsun bazı şeyleri fark ediyor bunca zaman nasıl o şeylere göz yumduğuna şaşıyorsun. Toz pembe hayallerin griye çalıyor tüm kasveti ile. Korkuyorsun hayallerini dahi kaybetmekten. Fobilerin üstüne gitmek gerekir. Korkma şimdi düşün şimdi yaşa tüm kasveti ertelemek eninde sonunda bunları yaşayacağını değiştirmiyor korkma !
24 Ocak 2013 Perşembe
Ruh Halim
14 Ocak 2013 Pazartesi
Neden ?
14 Aralık 2012 Cuma
Yazlarım Olamıyor Kimse
Her şey bombok sensizken. Yalancı baharlar yaşıyorum başka tenlerde yaz uğruyor arada sevdiğimi sanıyorum bağlandığımı delice ama sonbahar istikrarlı bırakmıyor yazı yaşayayım delice. Sana benzetiyorum yazlarımı sonra fark ediyorum ki sonbahar bu besbelli. Benim yazlarım sensin, sıcacık doyasıya seviştiğim, sıcak rüzgarlarında huzur bulduğum, tüm kıyafetlerimi sıyıran ruhumu bedenimi ortaya koyduğum. Her sonbaharda bir yaz özlemi doğuyor içime tüm kelimeler yabancılaşıyor özlemek kalıyor sadece geriye. Her sonbahar'da kusuyorum özlemimi kağıtlara sana olan tüm kinimi, öfkemi ve asla tükenmeyen tüm nefretime karşın ben burdayım diye avaz avaz bağıran aşkımı. Biri çimdiklesin artık beni bunun bir rüya olduğunu ve hala yanımda olduğunu söylesin. Ne komiğim değil mi ? Hala yanımda olma ihtimalini düşünüyorum. Napayım kabullenemiyor yüreğim gitme ihtimalini. Oysa hayaline şakasına bile katlanamıyorken gitmen çok acımasızca değil miydi ?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)